La bicyclette rouge

სექტემბერი 13, 2011 ავტორი tamara

მიუხედავად მდინარეში ყვინთვისა, ველოსიპედის შეძენა არ გადამიფიქრებია. ჰოდა, ვიყიდე კიდეც! ძალიან მახარებს ის, რომ ჩემი შენაძენი ახალივით გამოიყურება და ფერიც კი საჩემოა – მუქი წითელი… მუხრუჭები ამასაც საჭეზე აქვს, მაგრამ ხმარება უკვე ვისწავლე – სამი საათია, ქალაქის მეორე ბოლოდან სახლისკენ მოვიწევ და როგორც იქნა, მოვაღწიე! გულისა და ხელ-ფეხის კანკალს რომ თავი დავანებოთ, ქალაქის თითქმის ყველა უცნობი ადგილი შემომეთვალიერა – გზა ამერია რამდენჯერმე!

ვაღიარებ, იყო შემთხვევები, როცა კინაღამ ისევ განვიცადე მარცხი: ერთხელ წითელზე გავიჭერი და შუა გზაზე დავამუხრუჭე, მაგრამ მძღოლმა თავი დამიქნია და ჟესტით გამამხნევა; ხიდზე გადმოსვლისას ქარმა ლამის წონასწორობა დამაკარგვინა და ტროტუარზე მომავალმა ჭაღარა ბაბუამ გულიანად გამიღიმა; მოსახვევში ძლივს მივხვდი, მანქანა გზას რომ მითმობდა და მეორე მძღოლისგანაც დავიმსახურე შემწყნარებლური ღიმილი. ერთადერთი შემთხვევა იყო, როცა ბრაზიან დეიდას გადავუჭერი გზა, თუმცა, მისი რისხვა მეც ისევე მეკუთვნოდა, როგორც ხუთ-ექვს ველოსიპედისტს, რომელთა ნაკადსაც ავედევნე…

ახლა როდეს რჩევას ვითვალისწინებ და ვფიქრობ, რა დავარქვა ჩემს რაშს…

Posted in smth like diary | Tagged ველოსიპედი, მოგზაურობა | 28 Comments

28 Responses

on სექტემბერი 13, 2011 at 5:06 PM | პასუხი countess

ო, როგორ მშურს 🙂
- on სექტემბერი 13, 2011 at 5:09 PM | პასუხი tamara
  
  იმედია, არაფერს მოვიწევ და არ მოგცემ საბაბს, რომ აღარ გშურდეს 🙂 😛
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:07 PM | პასუხი kevana

რამე მერნული სახელი, :დ მერე რომ მაკედონელის ცხენივით პოპულარული გახდეს :დ
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:08 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

წითურა დაარქვი 🙂
- on სექტემბერი 13, 2011 at 5:12 PM | პასუხი kevana
  
  ჯინჯერი ხო მოლ? :დ :ჭყლოპ:
  - on სექტემბერი 13, 2011 at 5:13 PM მოლი ბლუმი
    
    ჰო 🙂 ზუსტად 🙂 ჯინჯერი 🙂
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:08 PM | პასუხი Mari

აუ, რა კარგია… წარმოვიდგინე, როგორ დაქრი ქუჩებში, თან შეშინებული სახით… 😀
ფრთხილად იარე :*
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:10 PM | პასუხი tamara

ბუცეფალი ცუდი არაა, მაგრამ ფაშატი მგონია ჩემი მერანი 🙂
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:14 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

უმაგრესობაა. . აი, ხომ ვიცოდი, რომ კარგი იყო. წავიკითხე პოსტი და კიდევ უფრო მომეწონა… წარმოიდგინე, რომ იყიდიდი და მოახტებოდი და სახლისკენ წამოხვიდოდი… ფანტასტიური შეგრძნება უნდა იყოს.
- on სექტემბერი 13, 2011 at 5:18 PM | პასუხი tamara
  
  ჰო, განსაკუთრებით ხიდზე რომ გადმოვდიოდი :):) მზეც გამოვიდა, ღრუბლები გაიფანტა, მოკლედ, მოვფრინავ ლამის… ჰოდა, დაუბერა ამ დროს ქარმა და ლამის გადავახტი მოაჯირს:):):) მაშინ გამიღიმა ზუსტად იმ ბაბუმ 🙂
  - on სექტემბერი 13, 2011 at 5:22 PM მოლი ბლუმი
    
    შენ ხან ქერათმიანი ბიჭი გიღიმის და ხან ჭაღარა ბაბუ 🙂
    
    მრავალფეროვანი ნაცნობობა გყავს, თამარა 🙂
  - on სექტემბერი 13, 2011 at 5:25 PM tamara
    
    ჰო, მოკლედ, სულში მიძვრენენ 🙂 🙂
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:16 PM | პასუხი kevana

ველიკის სურათიც დადე :დ :დ აუ, დიასახლისი არ გადაგიღებს? პლიიზ :დ
- on სექტემბერი 13, 2011 at 5:18 PM | პასუხი tamara
  
  ველიკია, რა :):))
  დიასახლისმა ერთი გადამიღო და საუკუნის კადრი :):)
on სექტემბერი 13, 2011 at 5:54 PM | პასუხი M.K.

ამ ბოლო დროს საეჭვოდ ხშირად ვნანობ რომ არ ვიცი ველოსიპედის ტარება… დავიჯერო დავიწყებ სწავლას ამ თინეიჯერობის მიწურულს?
- on სექტემბერი 13, 2011 at 5:57 PM | პასუხი M.K.
  
  აქ რომ არ მომილოცავს, დამავიწყდა ეგ : ))
  მშვიდობაში!
- on სექტემბერი 13, 2011 at 6:02 PM | პასუხი tamara
  
  შენ რომ განახა, როგორ დაქრიან აქ ხანდაზმული ქალბატონები, მიხვდებოდი, რომ ძალიან ბევრი დრო გაქვს ჯერ 🙂
on სექტემბერი 13, 2011 at 6:05 PM | პასუხი მოლი ბლუმი

თეგების ღრუბელს შეხედე – ველოსიპედი და მსხვილად და საპატიოდ წერია 🙂 🙂 🙂
- on სექტემბერი 13, 2011 at 6:08 PM | პასუხი tamara
  
  აბა, რა 🙂
  ეგ იმისთანა სამსახურს გამიწევს, რომ ღირსია ნამდვილად!
on სექტემბერი 13, 2011 at 6:37 PM | პასუხი Chiamaria

მშვიდობაში, სულ მწვანეზე გეგელვებინოს შენი წითელი ჯინჯერი : ))
ძალიან მაგარია!
მეც სიამოვნებით შემოგიერთდებოდი.
on სექტემბერი 14, 2011 at 6:02 AM | პასუხი finiki

რა მაგარია, სამსახურში ადრე მომიწია ცოტა მოსვლა და შემიძლია ვთქვა, რომ ამ პოსტით დღე სასიამოვნოდ დავიწყე 🙂
- on სექტემბერი 14, 2011 at 1:16 PM | პასუხი tamara
  
  რა უნდა იყოს ამაზე სასიამოვნო 🙂 მოხარული ვარ 🙂
on სექტემბერი 14, 2011 at 9:44 AM | პასუხი glamtaia

რაშს რამე ისეთი დაარქვი, რაც ჰოლანდიას გაგახსენებს 🙂
on სექტემბერი 18, 2011 at 8:15 PM | პასუხი ნათია

მე არ ვიცი ველოსიპედის ტარება 😦
- on სექტემბერი 18, 2011 at 8:24 PM | პასუხი tamara
  
  ისწავლე, ნათ 🙂 დიდი სიამოვნებაა, დამიჯერე…
  - on სექტემბერი 18, 2011 at 9:04 PM ნათია
    
    იმედი მაქვს 🙂 ჯერჯერობით ყველა მცდელობა კრახით დასრულდა, მაგრამ ვიცი, რომ გამომივა 🙂 ადრე ასევე მეგონა, რომ ვერასდროს ვისწავლიდი ცურვას, მაგრამ ახლა ვხვდები რა მარტივი რამის მეშინოდა 🙂
  - on სექტემბერი 18, 2011 at 9:09 PM tamara
    
    სცადე და ჩამოსვლა აღარ მოგინდება… მე იმას ვფიქრობ, დაბრუნების შემდეგ როგორ გავაგრძელო ველოსპორტი 🙂
on ნოემბერი 8, 2011 at 10:28 AM | პასუხი გვირილა

აუ, რა მაგარია!
წარმატებები! 😉 (გვიან რომ ვკითხულობ ამ ყველაფერს და შეასაბამისადაც ვაკომენტარებ, არ ვიმჩნევთ. მერე რა, რომ შემდეგ პოსტში შეიძლება ახალი ველოსიპედი გყავდეს 😀 მე ძველებიდან მოვყვები და დროს უკან ვაბრუნებ 😀 )